بخشی از متن:
چکیده
بتن خود تراکم، بتنی است که تحت تأثیر نیروی ثقلی، جریان یافته و بدون نیاز به لرزاندن بتن، متراکم می گردد و مقاومت مناسبی در برابر جداشدگی یا آب انداختن دارد. از خصوصیات ویژه این بتن می توان به کارایی بالا، مقاومت زیاد در مقابل جداشدگی، عدم نیاز به لرزاندن بتن، کاهش هزینه و نیروی انسانی و از همه مهمتر تسریع در عملیات ساخت اشاره کرد. مخلوط های بتن خود تراکم حاوی فوق روان کننده هستند و از مواد افزودنی اصلاح کننده ویسکوزیته و یا مقدار زیاد مواد پودری جهت حفظ ویسکوزیته استفاده می شوند. فوق روان کننده برای تولید مخلوط بتن با قابلیت جاری شدن (تنش جاری در حد کم) ضروری است، در حالی که مواد پودری یا مواد ویسکوزیته برای تأمین پایداری(ویسکوزیته کافی) و کاهش جداشدگی و آب انداختن نیاز می باشند. در سالهای اخیر مصرف تایرهای فرسوده به یکی از مشکلات زیست محیطی تبدیل شده است. محققان زیادی استفاده از لاستیک های فرسوده در اندازه های مختلف در بتن را مورد مطالعه و بررسی قرار داده اند. لاستیک های فرسوده را می توان به صورت خرد شده یا به صورت پودر در بتن بکار برد. در این پایان نامه پودر لاستیک ضایعاتی و پودر سنگ آهک به عنوان پرکننده در بتن خودتراکم مورد استفاده قرار گرفتند. نسبت آب به سیمان ثابت و برابر 4/0 در نظر گرفته شد.
هدف از انجام این پروژه، طراحی و ساخت بتن خودتراکم، بررسی پرکننده ها و بدست آوردن درصد بهینه هرکدام و نیز بررسی آزمایش های بتن تازه (آزمایش اسلامپ، حلقه ی J، جعبه L شکل و قیف Vشکل) و سخت شده (آزمایش مقاومت فشاری، کششی و مدول الاستیسیته) در بتن خودتراکم می باشد.
درباره این سایت